เรื่องราวของชีวิตคนเราเป็นเรื่องใหญ่ที่สุด

เรื่องราวของชีวิตคนเราเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องยากที่จะสอน หรือชี้ให้พวกเรารู้เห็นเข้าใจได้ง่าย ๆ เพราะแต่ละคนถูกสอนผิด ไม่ครบถ้วน จึงทำให้แต่ละคนหลงตัวเอง ว่าตนเองรู้จักตนเองดีแล้ว ไม่ต้องมีใครมาสอน มาชี้ให้เห็นอีก อันนี้เป็นความเข้าใจคลาดเคลื่อนของคนเรา คิดว่าตัวเองรู้หมดแล้ว แต่ความจริงรู้เพียงความพอใจ ไม่พอใจให้เขารู้เท่านั้น ไม่มีความรู้ที่ออกไปจากความพอใจได้ เป็นความรู้ทางโลกที่สร้างทุกข์ให้กับตนเอง พวกเขายังไปไม่ถึงความรู้ที่ดับทุกข์ได้ ที่พระพุทธเจ้าเรียกว่า เป็นทิฐิมานะของตน แม้แต่พระพุทธเจ้าก็ไม่สามารถสอนให้คนทุกคนเข้าใจได้ พระพุทธเจ้าจึงเลือกสอนเฉพาะคนที่สอนได้เท่านั้น คนเราถ้าสอนตัวเองได้ และเปิดโอกาสให้คนอื่นสอนตัวเองได้ ถือว่าเป็นสิริมงคลอย่างยิ่ง คนเราไม่ได้รู้ทุกอย่าง ความรู้อีกมากมายที่คนเรายังไม่รู้ โดยเฉพาะความรู้ที่ดับทุกข์ได้ จึงจำเป็นต้องอาศัยคนอื่นสอนและแนะนำให้ จึงจะรู้ได้ กัลยาณมิตรจึงเป็นสิ่งที่สำคัญอันหนึ่งของชีวิต ที่พาคนเราข้ามพ้นจากความเห็นผิดหรือทุกข์ ไปหาสุขถาวรได้ ที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า คนเราอยู่ถิ่นที่เหมาะ มีกัลยาณมิตร ตั้งตนไว้ชอบ มีบุญที่ทำไว้ปางก่อน บุคคลนั้นจะประสบความสำเร็จได้ไม่ยาก

กรรมเป็นเผ่าพันธุ์

กรรมจำแนกบุคคล

กรรมลิขิต